Tak wielka jest ta bliskość, że miejsca brak na jeden obcy oddech.
— Katarzyna Nosowska
Czas jak i ludzie często stawiają duże wymagania. Człowiek, a w szczególności młody, posiada dużą przypadłość do lęku. I często zdarza się, że ten lęk jest dość znaczący w naszym życiu, więc kiedy nagle stracimy go i staniemy w oko oko z samym sobą bądź przed kimś, nie bedziemy mieć wyznaczonych granic. Wtedy to stajemy się bezwładni i choć zaufaliśmy sobie lub komuś po przemyśleniu tego działania zaczynamy mieć jakieś do siebie wyrzuty sumienia.
"Lęk ma pewien sens i chce mi coś przekazać. Gdybym nie odczuwał lęku, nie znałbym żadnego umiaru i ciągle wymagałbym od siebie zbyt wiele. Jednak lęk często mnie blokuje. gdy mówię z lękiem, to może oznaczać, że moje nastawienie do życia jest niewłaściwe. Lęk często wywodzi się z ideału perfekcjonizmu. Odczuwam lęk przed kompromitacją lub popełnieniem błędu. (...) Obecność lęku wynika z moich przesadnych oczekiwań."
Anselm Grün, "Książka o sztuce życia"
Lęk blokuje może czasami i słusznie, bo puszczenie pewnych hamulców wywołanych przez lęk jak i w pewnym sensie racjonalne myślenie, może doprowadzić do niekomfortowej i trudnej sytuacji. Kompromitacja i strach przed popełnieniem błędu jest czasami na tyle uzasadniony, że kiedy zabraknie tego lęku człowiek powierza się Bogu i szatanowi. Jeżeli pokonywanie lęku nie idzie z pozbawianiem się racjonalnego myślenia jest dobrze, kiedy jednak lęk odchodzi z racjonalnym myśleniem. Wtedy człowiek ten, doprowadza siebie i swój umysł do skrajności i dość trudnej sytuacji. I choć zaufanie polega na tym, iż powierza się całego siebie danej osobie, jeżeli więc lęku nie będzie i pójdą wszystkie hamulce, i odejdzie racjonalne myślenie, wtedy człowiek taki, stawia siebie i tą osobę w dość nie komfortowej sytuacji. Pojawia się wówczas strach, lęk, wstyd przed osobą, do której miało się zaufanie. Należy uwierzyć jednak, że pozbycie się w pewnym sensie lęku, ale umocnienie racjonalnego myślenia może dodać nam korzyści. Bo jakby miało wyglądać życie człowieka, jeżeli wszystkiego by się lękał, bał? Wystarczy pokonać lęk, wstyd, ale zachować logiczne myślenie.
"Lęk przemienia się w zawierzenie, wolność i pokój"
Anselm Grün, "Książka o sztuce życia"
Czas jak i ludzie często stawiają duże wymagania. Człowiek, a w szczególności młody, posiada dużą przypadłość do lęku. I często zdarza się, że ten lęk jest dość znaczący w naszym życiu, więc kiedy nagle stracimy go i staniemy w oko oko z samym sobą bądź przed kimś, nie bedziemy mieć wyznaczonych granic. Wtedy to stajemy się bezwładni i choć zaufaliśmy sobie lub komuś po przemyśleniu tego działania zaczynamy mieć jakieś do siebie wyrzuty sumienia.
Lęk blokuje może czasami i słusznie, bo puszczenie pewnych hamulców wywołanych przez lęk jak i w pewnym sensie racjonalne myślenie, może doprowadzić do niekomfortowej i trudnej sytuacji. Kompromitacja i strach przed popełnieniem błędu jest czasami na tyle uzasadniony, że kiedy zabraknie tego lęku człowiek powierza się Bogu i szatanowi. Jeżeli pokonywanie lęku nie idzie z pozbawianiem się racjonalnego myślenia jest dobrze, kiedy jednak lęk odchodzi z racjonalnym myśleniem. Wtedy człowiek ten, doprowadza siebie i swój umysł do skrajności i dość trudnej sytuacji. I choć zaufanie polega na tym, iż powierza się całego siebie danej osobie, jeżeli więc lęku nie będzie i pójdą wszystkie hamulce, i odejdzie racjonalne myślenie, wtedy człowiek taki, stawia siebie i tą osobę w dość nie komfortowej sytuacji. Pojawia się wówczas strach, lęk, wstyd przed osobą, do której miało się zaufanie. Należy uwierzyć jednak, że pozbycie się w pewnym sensie lęku, ale umocnienie racjonalnego myślenia może dodać nam korzyści. Bo jakby miało wyglądać życie człowieka, jeżeli wszystkiego by się lękał, bał? Wystarczy pokonać lęk, wstyd, ale zachować logiczne myślenie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz